Σύγχρονοι Αμερικανοί συγγραφείς του 20ου αιώνα #2

Την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντηση των μελών της Λέσχης Ανάγνωσης, στην βιβλιοθήκη της Αγιορειτικής Εστίας. Η φετινή θεματική της Λέσχης αφορά τους Σύγχρονους Αμερικανούς συγγραφείς του 20^ου αιώνα και ο πρώτος Αμερικανός που επιλέξαμε ήταν ο Έρνεστ Χέμινγουει. Η συνάντηση μας λοιπόν, ξεκίνησε με την προβολή της ταινίας μικρού μήκους του Andrei Tarkovsky με τίτλο «Οι φονιάδες». Πρόκειται για διασκευή του μυθιστορήματος του Έρνεστ Χέμινγουει  το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1927 στο Scribner’s Magazine και σκηνοθέτησε ο μεγάλος Ρώσος σκηνοθέτης ως εργασία κατά τη διάρκεια της φοίτησης του στη Σχολή Σκηνοθεσίας της Μόσχας. Την ταινία μικρού μήκους σκηνοθέτησε μαζί με την Μαρία Μπέικου και τον Alexander Gordon το 1956. 

Ακολούθησε η συζήτηση για το βιβλίο του Έρνεστ Χέμινγουει με τίτλο «Στην εποχή μας» το οποίο περιέχει διηγήματα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα και κυκλοφόρησε το 1927. Η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και παρά τις διαφωνίες που ειπώθηκαν, το τελικό συμπέρασμα με το οποίο συμφώνησαν όλα τα μέλη, ήταν ότι στο εν λόγω βιβλίο περιέχονται στοιχεία που φανερώνουν το μεγάλο συγγραφικό ταλέντο του Χέμινγουει, το οποίο ξεδιπλώθηκε στην υπόλοιπη συγγραφική του καριέρα.

Το επόμενο βιβλίο που ορίστηκε για ανάγνωση και σχολιασμό είναι το έργο του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ με τίτλο «Ο φύλακας της Σίκαλης». Πρόκειται για το πιο δημοφιλές έργο του Σάλιντζερ με το οποίο ο συγγραφέας γνώρισε παγκόσμια φήμη δημοσιεύοντας το, το 1951.Το βιβλίο ανήκει στα σημαντικότερα μυθιστορήματα της εφηβείας, μολονότι περιγράφει πολύ μικρό μέρος της ζωής του κεντρικού ήρωα Χόλντεν Κόλφιλντ. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 1978 σε μετάφραση της Τζένη Μαστοράκη από τις εκδόσεις Επίκουρος, ενώ επανακυκλοφόρησε το2014 από τις εκδόσεις Γράμματα σε νέα μετάφραση της Μαστοράκη. 

Όπως έγραψε ο Γρηγόρης Μπέκος για το βιβλίο: «…Ανήκει επίσης στα αντιπροσωπευτικότερα έργα του μεταπολεμικού ρεαλισμού και αναμφίβολα επηρέασε βαθιά τους συγγραφείς οι οποίοι τρεις δεκαετίες αργότερα δημιούργησαν το ρεύμα που ονομάστηκε νεορεαλισμός ή βρώμικος ή μινιμαλιστικός ρεαλισμός. [...] "Ο Φύλακας στη σίκαλη" διαρκώς πάει να αποκτήσει μυθιστορηματική πλοκή και διαρκώς ο συγγραφέας μοιάζει να την "αναστέλλει", όπως ο Χόλντεν που συνεχώς φεύγει για τα δυτικά και "συνεχώς" παραμένει στη Νέα Υόρκη. Ο νεορεαλισμός του Σάλιντζερ θυμίζει σε πολλά τις καλύτερες νεορεαλιστικές ταινίες του ιταλικού κινηματογράφου, όπου κυριαρχούν η νοσταλγία, η πικρία, η τρυφερότητα, η απέχθεια και η ανοχή: μια ανεπανάληπτη χημεία των αισθημάτων».

Η επόμενη συνάντηση των μελών της Λέσχης ορίστηκε για την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 19:00 στη βιβλιοθήκη της Αγιορειτικής Εστίας.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

"... Αν θέλετε λοιπόν στ' αλήθεια να τ' ακούσετε, τότε πρώτο και κύριο μπορεί να περιμένετε πως θα σας πω πού γεννήθηκα, και τι φρίκη που ήτανε τα παιδικά μου χρόνια, και τι φτιάχνανε οι δικοί μου και τα ρέστα πριν με κάνουνε, κι ένα σωρό αηδίες και ξεράσματα καταπώς στο Δαβίδ Κόπερφηλντ, όμως δεν έχω όρεξη να πιάνω τέτοιες ιστορίες. Πριν απ' όλα, αυτά τα πράματα τα βαριέμαι όσο δεν παίρνει, κι έπειτα είναι κι οι γονιοί μου, που θα κατεβάζανε από δύο αιμορραγίες ο καθένας αν έλεγα τίποτα πολύ προσωπικό για λόγου τους. Τσαντίζονται πολύ με κάτι τέτοια, ιδίως ο πατέρας μου. Δε λέω, είναι εντάξει να πούμε, αλλά μυγιάγγιχτοι του κερατά. Κι έπειτα, διάολε, δεν είπαμε να σας αραδιάσω ολόκληρη αυτοβιογραφία ή ξέρω γώ τι..." (Από την έκδοση)

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Salinger, Jerome David, 1919-2010

Ο J. D. Salinger (1919-2010) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Κέρδισε τη συγγραφική του φήμη με την έκδοση ενός και μόνο μυθιστορήματος, του "The Catcher in the Rye" ("Ο φύλακας στη σίκαλη", 1951), του οποίου ο κεντρικός ήρωας, Holden Caulfield, συνόψιζε τη βίαιη έκφραση του άγχους της νέας γενιάς της εποχής. Η αίσθηση που προκάλεσε το βιβλίο και η ταύτισή του με τη γενιά των μπήτνικ, ανάγκασε τον Σάλιντζερ να εγκαταλείψει τη Ν. Υόρκη για ένα σπίτι στους μακρινούς λόφους του Cornish, New Hampshire. Προηγουμένως, είχε προλάβει να δημοσιεύσει και ορισμένα διηγήματά του, σε ένα από τα οποία -στο "A Perfect Day for Bananafish" ("Τέλεια μέρα για μπανανόψαρα", περιοδικό "New Yorker", 1949)-, εμφανίζεται για πρώτη φορά ο Seymour Glass, χαρακτήρας τον οποίο ξαναβρίσκουμε στα βιβλία "Franny and Zooey" ("Φράνυ και Ζούι", 1961) και "Raise High the Roof Beam, Carpenters/Seymour: An Introduction" ("Ψηλά σηκώστε τη στέγη, ξυλουργοί/Σίμορ: συστατικά στοιχεία", 1963), τα μόνα άλλα βιβλία που εξέδωσε ο Σάλιντζερ. Από 35, περίπου, διηγήματά του που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά, επέτρεψε να εκδοθούν όσα, κατά τη γνώμη του, μπορούσαν να αντέξουν στο χρόνο, στον τόμο "Nine Stories" ("Εννέα ιστορίες", 1953). Πέθανε τον Ιανουάριο του 2010 στο σπίτι του, στο Νιού Χαμπσάιρ, από φυσικά αίτια.