Σύγχρονοι συγγραφείς της Θεσσαλονίκης (και όχι μόνο) #4

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 22 Μαρτίου στο βιβλιοπωλείο της Αγιορειτικής Εστίας η συνάντηση των μελών της Λέσχης Ανάγνωσης, η τέταρτη συνάντηση της φετινής περιόδου, η οποία έχει ως θεματικό κύκλο «Σύγχρονοι συγγραφείς της Θεσσαλονίκης (και όχι μόνο)».

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης τα μέλη της Λέσχης είχαν τη δυνατότητα να συζητήσουν για το βιβλίο του Απόστολου Παπαγιαννόπουλου με τίτλο «Επιστροφή» και για τις περιπέτειες του Έλληνα Μιχαήλ Θεοδόροβιτς Κυριάκοβ και της οικογένειας του, η οποία ενώ καταγόταν από τη Τραπεζούντα του Εύξεινου Πόντου αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με άλλους Έλληνες Χριστιανούς Ορθόδοξους της περιοχής, στην πόλη Καρς της Ανατολικής Μικράς Ασίας, να σπουδάσει, να μεγαλουργήσει –παρά τις δύσκολες συνθήκες- και να ανέλθει στο αξίωμα του υφυπουργού στη δεύτερη πλέον πατρίδα του. Ταυτόχρονα σχολιάστηκαν τα σπουδαία ιστορικά γεγονότα που περιγράφονται στο εν λόγω βιβλίο στις περιοχές του Εύξεινου Πόντου και της Ρωσίας, καθώς και οι ομοιότητες μεταξύ του προσφυγικού προβλήματος της εποχής εκείνης με την σημερινή εποχή. 

Ακολούθως επιλέχθηκε το επόμενο βιβλίο προς ανάγνωση και σχολιασμό, το οποίο είναι το έργο του Θεόδωρου Γρηγοριάδη με τίτλο «Ζωή Μεθόρια».  Η επόμενη συνάντηση ορίστηκε για την Τρίτη 19 Απριλίου 2016.

Λίγα λόγια για το βιβλίο και τον συγγραφέα:

Ζωή μεθόρια, Θεόδωρος Γρηγοριάδης

Εκδόσεις Πατάκη,

2015, 267 σελ.

Η Ζωή από τη Θεσσαλονίκη ξεκινάει µια καινούρια ζωή ως καθηγήτρια στη Θράκη, αρχές της δεκαετίας του ογδόντα. Αυτό όµως που φοβάται περισσότερο επαναλαµβάνεται σαν κακή φάρσα: οι άντρες που σχετίζονται µαζί της δεν έχουν καλό τέλος. Αυτή τη φορά πρέπει να προστατεύσει τον Γιάννη, τον νεαρό καπετάνιο που ταξιδεύει στα πέλαγα και την αναζητάει µε πάθος κάθε φορά που πιάνει στεριά. Στη µεθόριο, η Ζωή αναµετριέται µε την καινούρια της ιδιότητα αλλά και συγκρούεται, ως ασυµβίβαστη φοιτήτρια της µεταπολίτευσης, µε όσους προσπαθούν να τη φέρουν στα δικά τους µέτρα. Παλεύει να αυτονοµηθεί, να επαναπροσδιοριστεί και να ξεριζώσει τη δεισιδαιµονία που φωλιάζει µέσα της, βυθίζοντάς τη σε σκοτεινά νερά.

Ένα µυθιστόρηµα δρόµου, γεµάτο µουσικές και πάρτι, τοπία, ταξίδια και προσωπικές αναζητήσεις, ένα βιβλίο διαποτισµένο από την αθωότητα και τη φρεσκάδα µιας γενιάς που ενηλικιώθηκε στα πρώτα χρόνια της µεταπολίτευσης και πορεύτηκε µέσα από τις µεταµορφώσεις που συντελέστηκαν στο κοινωνικό και πολιτικό τοπίο της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε το 1956 στο Παλαιοχώρι Παγγαίου του νομού Καβάλας. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της επιτροπής του Athens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα.

Σπούδασε αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1974-1979. Δίδαξε αγγλικά σε δημόσια σχολεία της Θράκης και της Αθήνας από το 1982 ως το 2010. Άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα τη δεκαετία του '80 στα λογοτεχνικά περιοδικά Υπόστεγο, Οδός Πανός και Εντευκτήριο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Οι κρυμμένοι άνθρωποι, εκδόθηκε το 1990 και αμέσως μετά, το 1991, η συλλογή διηγημάτων Ο αρχαίος φαλλός. Ευρύτερα γνωστός έγινε με το μυθιστόρημα Ο Ναύτης το 1993. Την τριετία 1999-2001 συνεργάσθηκε με την Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών, διοργανώνοντας λογοτεχνικά σεμινάρια και ομάδες ανάγνωσης και παρουσιάζοντας πολιτιστικές ειδήσεις καθώς και την στήλη 1002 βιβλία στο site της βιβλιοθήκης. Το 2007-2010 λαμβάνει μέρος στον καινούργιο κύκλο λογοτεχνικών σεμιναρίων στην Βιβλιοθήκη με τον τίτλο Μυθιστόρημα: δημιουργικές αναγνώσεις. Η νουβέλα του Δεύτερη γέννα ανέβηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας το 2010 στα πλαίσια του Φεστιβάλ Καβάλας, ως θεατρικός μονόλογος με πρωταγωνίστρια την Φιλαρέτη Κομνηνού, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκιώνη. Επί σειρά ετών συνεργάζεται ως τακτικός κριτικός βιβλίων ξένης λογοτεχνίας στις εφημερίδες Το Βήμα, Τα Νέα καθώς και στο Βιβλιοδρόμιο. Το μυθιστόρημά του Το Παρτάλι ανέβηκε το 2011 στο Φεστιβάλ Αθηνών ως θεατρικός μονόλογος, βασισμένος στο ομώνυμο μυθιστόρημα, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Στέργιογλου και σε σκηνοθεσία Στέλιου Κρασανάκη. Το 2015 στο Φεστιβάλ Φιλίππων παίχθηκε ο μονόλογος "Ο ξεχασμένος άγγελος των Φιλίππων" ενταγμένος στην παράσταση 'Οι επτά άγγελοι των Φιλίππων" σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.