Literatura latinoamericana #1

Την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης της Αγιορειτικής Εστίας για την νέα αναγνωστική περίοδο 2017-2018, στην φιλόξενη βιβλιοθήκη του Μεγάρου Νεδέλκου. Με τη εν λόγω συνάντηση ξεκίνησε ο έκτος κατά σειρά χρόνος λειτουργίας της Λέσχης μας, με μια νέα θεματική ενότητα, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Για την περίοδο 2017-2018 λοιπόν θα διαβάσουμε Λατινοαμερικάνους Λογοτέχνες υπό τον γενικό τίτλο «Literatura latinoamericana», μετά την περσινή μας ενότητα που ήταν αφιερωμένη στους Αμερικανούς Λογοτέχνες του 20^ου αιώνα. 

Η λίστα με τους συγγραφείς που θα ασχοληθούμε είναι η εξής: Χόρχε Μάριο Πέδρο Βάργκας Λιόσα, ΠΕΡΟΥ (1936 -, Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010), Mιγκέλ-Άνχελ Aστούριας, ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ (1899 – 1974, Νόμπελ Λογοτεχνίας 1967), Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (1899 – 1986), Χουάν Ρούλφο, ΜΕΞΙΚΟ (1917 – 1986), Εδουάρδο Γκαλεάνο, ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ (1940 – 2015), Αντρές Νέουμαν, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, Λουίς Σεπούλβεδα, ΧΙΛΗ (1949 - ), Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, ΚΟΛΟΜΒΙΑ (1973 - ) ενώ ως βιβλία της χρονιάς και του

καλοκαιριού θα μας απασχολήσουν η Ρεαλιστική Τριλογία του MACHADO-DE ASSIS JOAQUIM-MARIA από την ΒΡΑΖΙΛΙΑ καθώς και το PARADISO του LEZAMA-LIMA JOSE!!!

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε την υπέροχη διήγηση του Φαίδωνα Χατζηαντωνίου για το πώς γνώρισε τον Λιόσα από κοντά στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής, ενώ ακολούθησε μια απολαυστική συζήτηση για την «Καρδερίνα» της Ντόνα Ταρτ, βιβλίο που είχαμε θέσει ως βιβλίο του καλοκαιριού. 

Η επόμενη συνάντηση ορίστηκε για την Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 19:00 στη βιβλιοθήκη της Αγιορειτικής Εστίας.

Το πρώτο βιβλίο που θα διαβάσουμε στο νέο θεματικό μας κύκλο, είναι το μυθιστόρημα «Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες» του Μάριο Βάργκας Λιόσα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο και τον συγγραφέα:

Ένας Περουβιανός επισκέπτεται μια έκθεση φωτογραφιών του Αμαζονίου σε μια κάπως μυστήρια γκαλερί της Φλωρεντίας. Η φωτογραφία ενός "ιστορητή" από τη φυλή Ματσιγκένγκα θα του τραβήξει την προσοχή και θα του θυμίσει έναν παλιό φίλο από τη Λίμα ο οποίος εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη πίσω του. Οι μνήμες γίνονται όλο και πιο δυνατές, και τα δύο πρόσωπα αφηγούνται, ο καθένας με τον τρόπο του και τη δική του προσωπική γλώσσα, την ίδια ιστορία, ξεδιπλώνοντας κάθε φορά τις φανερές και κρυφές πλευρές της. Οι δύο αφηγήσεις εναλλάσσονται μεταξύ τους αποκαλύπτοντας το μυστήριο που πάντα δένει τους αρχέγονους μύθους με την κοινωνία και τους μηχανισμούς της, και την επίδρασή τους στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.

"Ο άνθρωπος που έλεγε ιστορίες", ένα από τα πιο σημαντικά και πρωτότυπα έργα του σπουδαίου νομπελίστα συγγραφέα, μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Χόρχε Μάριο Πέδρο Βάργκας Λιόσα (ή Γιόσα, σύμφωνα με την ισπανική προφορά) γεννήθηκε το 1936 στην Arequipa του Περού και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Βολιβία, όπου ο πατέρας του ήταν πρόξενος. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1959 με τη συλλογή διηγημάτων "Οι αρχηγοί", αλλά έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο με το πρώτο του μυθιστόρημα "Η πόλη και τα σκυλιά" (1963), που μεταφράστηκε σε δώδεκα γλώσσες και εξακολουθεί να θεωρείται σημείο αναφοράς στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία. Ακολούθησαν "Το πράσινο σπίτι" (1966), "Κουβέντα στον καθεδρικό ναό" (1969) και "Ο Πανταλέων και οι επισκέπτριες" (1973), που

τον καθιέρωσαν ως τον σκληρότερο επικριτή των δικτατορικών καθεστώτων, του θρησκευτικού φανατισμού και της στρατιωτικής ηθικής. Ο Γιόσα συνέδεσε το όνομα και την τέχνη του με τις τύχες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και με την παγκόσμια λογοτεχνία: μεταξύ άλλων, έγραψε κριτικά δοκίμια για τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, τον Φλωμπέρ, τον Σαρτρ, τον Καμύ, κ.ά., θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και πολιτικά κείμενα. Το 1990 ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Περού, με αντίπαλο τον συντηρητικό Αλμπέρτο Φουτζιμόρι, αλλά ηττήθηκε. Μετά την ήττα του εγκατέλειψε το Περού και εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, όπου το 1993 απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα. Ταυτόχρονα σχεδόν, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο "Το ψάρι στο νερό" (1993). Ο Μάριο Βάργκας Γιόσα έχει τιμηθεί με τα σημαντικότερα βραβεία της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, όπως είναι τα βραβεία Planeta και Cervantes. Παραμένοντας εξαιρετικά ενεργός, λογοτεχνικά, είναι σήμερα μέλος της Ισπανικής Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτορας πανεπιστημίων όπως το Yale, το Harvard, η Οξφόρδη, η Σορβόνη, το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, κ.ά., και Ιππότης του Τάγματος της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας. Τον Οκτώβριο του 2010 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας "για τη χαρτογράφηση των δομών της εξουσίας και τις διεισδυτικές εικόνες της αντίστασης του ατόμου, της εξέγερσης και της ήττας του", σύμφωνα με το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας.